-
1 strictus
-
2 spiritus
spīrĭtus, ūs (scanned spĭrĭtus, Sedul. Hymn. 1 fin.; dat. SPIRITO, Inscr. Orell. 3030; gen., dat., and abl. plur. only eccl. and late Lat., e. g. spirituum, Vulg. Marc. 6, 7:I.spiritibus,
Aug. Serm. 216, 11 fin.; Vulg. Luc. 8, 2), m. [spiro], a breathing or gentle blowing of air, a breath, breeze (syn.: aura, flatus).Lit.A.In gen.:B.spiritum a vento modus separat: vehementior enim spiritus ventus est, invicem spiritus leviter fluens aër,
Sen. Q. N. 5, 13, 4; cf. Plin. Ep. 5, 6, 5: spiritus Austri Imbricitor, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 423 Vahl.), Cic. poët. N. D. 2, 44, 114:Boreae,
Verg. A. 12, 365:quo spiritus non pervenit,
Varr. R. R. 1, 57, 2; cf.:silentis vel placidi spiritus dies,
Col. 3, 19 fin.:alvus cum multo spiritu redditur,
Cels. 2, 7 med. —In partic.1.The air: imber et ignis, spiritus et gravis terra, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 37 Müll. (Ann. v. 511 Vahl.):2.proximum (igni) spiritus, quem Graeci nostrique eodem vocabulo aëra appellant,
Plin. 2, 5, 4, § 10:quid tam est commune quam spiritus vivis?
Cic. Rosc. Am. 26, 72; cf. Quint. 12, 11, 13:potestne tibi haec lux, Catilina, aut hujus caeli spiritus esse jucundus?
Cic. Cat. 1, 6, 15.—An exhalation, smell, odor:3.spiritus unguenti suavis,
Lucr. 3, 222:foedi odoris,
Cels. 5, 26, 31 fin.:florum,
Gell. 9, 4, 10:sulfuris,
Pall. Aug. 9, 1; cf. Hor. C. 3, 11, 19.—Breathed air, a breath:C.quojus tu legiones difflavisti spiritu,
Plaut. Mil. 1, 1, 17.— Absol.: (equus) saepe jubam quassit simul altam: Spiritus ex animā calida spumas agit albas, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 507 Vahl.):creber spiritus,
Lucr. 6, 1186:ardentes oculi atque attractus ab alto Spiritus,
Verg. G. 3, 505:petitus imo spiritus,
Hor. Epod. 11, 10:in pulmonibus inest raritas... ad hauriendum spiritum aptissima,
Cic. N. D. 2, 55, 136:diffunditur spiritus per arterias,
id. ib. 2, 55, 138:animantium vita tenetur, cibo, potione, spiritu,
id. ib. 2, 54, 134:si spiritum ducit, vivit,
id. Inv. 1, 46, 86:tranquillum atque otiosum spiritum ducere,
id. Arch. 12, 30:longissima est complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest,
id. de Or. 3, 47, 182:versus multos uno spiritu pronuntiare,
id. ib. 1, 61, 261:spiritus nec crebro receptus concidat sententiam, nec eo usque trahatur, donec deficiat,
Quint. 11, 3, 53:lusit vir egregius (Socrates) extremo spiritu,
Cic. Tusc. 1, 40, 96; cf. id. Sest. 37, 79: quorum usque ad extremum spiritum est provecta prudentia, id. Sen. 9, 27:quos idem Deus de suis spiritibus figuravit,
Lact. Epit. 42, 3.—With gen.:ut filiorum suorum postremum spiritum ore excipere liceret,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118; Cels. 4, 4; 3, 27; Col. 6, 9, 3; Quint. 9, 4, 68; 11, 3, 32; 11, 3, 53 sq.—Transf.1.In abstr., a breathing:2.aspera arteria excipiat animam eam, quae ducta sit spiritu,
Cic. N. D. 2, 54, 136; cf. id. ib. 2, 55, 138:aër spiritu ductus alit et sustentat animantes,
id. ib. 2, 39, 101:crevit onus neque habet quas ducat spiritus auras,
Ov. M. 12, 517.—Esp.: spiritum intercludere (includere), to stop the breath, suffocate, choke, etc.:lacrimae spiritum et vocem intercluserunt,
Liv. 40, 16, 1; 40, 24, 7; so,includere,
id. 21, 58, 4.—The breath of a god, inspiration:3.haec fieri non possent, nisi ea uno divino et continuato spiritu continerentur,
by a divine inspiration, Cic. N. D. 2, 7, 19; 3, 11, 28; cf.:poëtam quasi divino quodam spiritu inflari,
id. Arch. 8, 18.—The breath of life, life:4.eum spiritum, quem naturae debeat, patriae reddere,
Cic. Phil. 10, 10, 20:vos vero qui extremum spiritum in victoriā effudistis,
id. ib. 14, 12, 32:dum spiritus hos regit artus,
Verg. A. 4, 336; cf. Hor. C. 4, 8, 14:ne cum sensu doloris aliquo spiritus auferatur,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:aliquem spiritu privare,
Vell. 2, 87, 2:merula spiritum reddidit,
to expire, die, id. 2, 22, 2:spiritus tenues vanescat in auras,
Ov. H. 12, 85:non effundere mihi spiritum videbar, sed tradere,
Sen. Ep. 78, 4:novissimum spiritum per ludibrium effundere,
Tac. H. 3, 66 fin.; cf. supra, I. B.—Poet.,= suspirium, a sigh, Prop. 1, 16, 32; 2, 29 (3, 27), 38.—5.In gram., a breathing or aspiration (asper and lenis), Prisc. p. 572 P.; Aus. Idyll. 12 de Monos. Graec. et Lat. 19. —6.The hiss of a snake, Verg. Cul. 180.—II.Trop.A.(Class.) A haughty spirit, haughtiness, pride, arrogance; also, spirit, high spirit, energy, courage (esp. freq. in the plur.; syn. animi).(α).Sing. (in the best prose only in gen. and abl., which are wanting in plur.):(β).regio spiritu,
Cic. Agr. 2, 34, 93:quem hominem! quā irā! quo spiritu!
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6:illos ejus spiritus Siciliensis,
id. Verr. 2, 3, 9, § 22:tantum fiduciae ac spiritūs,
Caes. B. C. 3, 72:filia Hieronis, inflata adhuc regiis animis ac muliebri spiritu,
Liv. 24, 22:patricii spiritūs animus,
id. 4, 42, 5:ex magnitudine rerum spiritum ducat,
Quint. 1, 8, 5:corpore majorem rides Turbonis in armis Spiritum et incessum,
Hor. S. 2, 3, 311:cecidit spiritus ille tuus,
Prop. 2, 3, 2:spiritu divino tactus,
Liv. 5, 22, 5:non negaverim fuisse alti spiritūs viros,
Sen. Ep. 90, 14.—Plur.:B. (α).res gestae, credo, meae me nimis extulerunt ac mihi nescio quos spiritus attulerunt,
Cic. Sull. 9, 27:noratis animos ejus ac spiritus tribunicios, etc.,
id. Clu. 39, 109; cf.:unius tribuni militum animos ac spiritus,
id. Imp. Pomp. 22, 66:tantos sibi spiritus, sumpserat, ut ferendus non videretur,
Caes. B. G. 1, 33 fin. in re militari sumere, id. ib. 2, 4:nam Dion regios spiritus repressit,
Nep. Dion, 5, 5:cum spiritus plebes sumpsisset,
Liv. 4, 54:si cui honores subdere spiritus potuerunt,
id. 7, 40:remittant spiritus, comprimant animos suos, sedent arrogantiam, etc.,
Cic. Fl. 22, 53:spiritus feroces,
Liv. 1, 31:quorum se vim ac spiritus fregisse,
id. 26, 24:cohibuit spiritus ejus Thrasea,
Tac. A. 16, 26:Antipater, qui probe nosset spiritus ejus,
Curt. 6, 1, 19.—Sing.:(β).quoslibet occupat artus Spiritus,
Ov. M. 15, 167; Tac. A. 16, 34: spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem Carminis dedit, poetic spirit or inspiration, Hor. C. 4, 6, 29; cf.:mihi Spiritum Graiae tenuem Camenae Parca non mendax dedit,
id. ib. 2, 16, 38:qualis Pindarico spiritus ore tonat,
Prop. 3, 17 (4, 16), 40:imperator generosi spiritŭs,
Plin. 8, 40, 61, § 149: avidus (i. e. to epithumêtikon, the desiring, coveting soul), Hor. C. 2, 2, 10:quidam comoedia necne poëma Esset, quaesivere: quod acer spiritus ac vis Nec verbis nec rebus inest,
Hor. S. 1, 4, 46:majoris operis ac spiritūs,
Quint. 1, 9, 15:alti spiritūs plena,
id. 10, 1, 44:virtus magni spiritus est et recti,
Sen. Ep. 74, 29:qui spiritus illi, Quis vultus vocisque sonus,
Verg. A. 5, 648.—Plur.: Coriolanus hostiles jam tum spiritus gerens, Liv. 2, 35; Curt. 5, 8, 17.—* b. 2.Spiritus, personified, a spirit (late Lat.); so,esp., Spiritus Sanctus or simply Spiritus,
the Holy Ghost, Holy Spirit, Cod. Just. 1, 1, 1; Aus. Ephem. 2, 18:jurare per Deum et per Christum et per Spiritum Sanctum,
Veg. 2, 5:nocens ille Spiritus,
an evil spirit, Lact. 4, 27, 12:Spiritus nigri,
evil spirits, Sedul. Carm. 3, 41. -
3 venter
venter, tris, m. [perh. for gventer; cf. Gr. gastêr; Sanscr. gatharas].I.Lit.A.In gen., the belly (syn.:B.alvus, abdomen),
Plin. 11, 37, 82. § 207; Cels. 7, 16; Varr. R. R. 2, 7, 4; Cic. Div 2, 58, 119.— Plur., Mart. 13, 26, 1; Plin. 9, 50, 74, § 157. —In partic., as the seat of the stomach, conveying the accessory idea of greediness, gormandizing, the paunch, maw: Cyclopis venter, velut olim turserat alte, Carnibus humanis distentus, Enn. ap. Prisc. p. 870 P. (Ann. v. 326 Vahl.); Plaut. Mil. 1, 1, 33:II.ventri operam dare,
id. Ps. 1, 2, 43; id. Pers. 1, 3, 18; Hor. S. 1, 6, 128; 2, 8, 5; id. Ep. 1, 15, 32; Juv. 3, 167; 11, 40:proin tu tui cottidiani victi ventrem ad me adferas,
i. e. an appetite for ordinary food, Plaut. Capt. 4, 2, 75: vivite lurcones, comedones, vivite ventres, ye maws, for ye gluttons, gormandizers, Lucil. ap. Non. 11, 8.—In partic.:ventrem facere,
to have a passage at stool, Veg. Vet. 3, 57.—Transf.A.The womb:2.homines in ventre necandos Conducit,
Juv. 6, 596.—The fruit of the womb, fœtus: ignorans nurum ventrem ferre, Liv 1, 34, 2; Varr. R. R. 2, 1, 19; Col. 6, 24, 2; Dig. 5, 4, 3; 25, 6, 1; 37, 9, 1, § 13; 29, 2, 30; Ov. M. 11, 311; Hor. Epod. 17, 50.—B.The bowels, entrails, Col. 9, 14, 6; Plin. 11, 20, 23, § 70.—C.Of any thing that swells or bellies out, a belly, i. e. a swelling, protuberance:tumidoque cucurbita ventre,
Prop. 4, 2, 23 (5, 2, 43); Verg. G. 4, 122:lagonae,
Juv. 12, 60:concavus tali,
Plin. 11, 46, 106, § 255:parietis,
Dig. 8, 5, 17:aquae ductus,
Vitr. 8, 7.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский